A Poet's Memoir! Collection of Dhruv Pandya's Poems

 શ્રી ગણેશાય નમઃ  આ કવિતાની રચના કરતા કેટલો વખત થયો તે યાદ કરો ખુબજ અઘરો છે. ઈશ્વરની ખોજ પ્રત્યેક મનુષ્યને જાણતા અજંતા હોયજ છે. મનુષ્ય નાસ્તિક હોય કે આસ્તિક, ઈશ્વર કદી તેની રચના મ ભેદભાવ નથી રાખતો. મોટો તફાવત એ છે, કે નાસ્તિક મનુષ્ય પોતાની ઉર્જા ઈશ્વરના અસ્તિત્વ ને નકારવા માં અને ઈશ્વરના અસ્તિત્વના અભાવ માં શું કરવું તે વિચવારમાં પસાર કરે છે. આસ્તિક મનુષ્ય ઈશ્વરની મહાનતા અને એની રચનાના ગુણગાન માં સમય પસાર કરે છે. આ કવિતા માં હું પોતે ઈશ્વર ને શોધું છું. ઈશ્વર ને શોધતા શોધતાજ મને તત્વજ્ઞાન થાય છે. ઈશ્વર મારી સાથે અને પાસે છે અને તે હંમેશા માટે મારુ હિત ઈચ્છે છે. મારી માનવીય બુદ્ધિ ફક્ત તેને સમજવાની ક્ષમતા નથી ધરાવતી.  Credit: https://fineartamerica.com/ શોધ  ખોજ માં તારી ભ્રમણ કરું શેરીએ શેરીએ હું રોજ ફરું  હે મને બનાવનારા છે તું ક્યાં? તું જ્યાં કહીશ હું આવીશ ત્યાં  વૃક્ષ માં તારો વાસ છે શું ? જો હોય તો વૃક્ષને ભેટીશ હું  શું ખીલનારા કમલ માં તારો વાસ? ઉગમતા સૂર્યના સ્પર્શ નો તું આભાસ શું છે તું પક્ષીઓ ની વાત માં? પવિત્રતા અને મીઠાસ માં પરમાત્મા નદીના ના વહેતા નિરમા શું છે તું? કદાચ! નહ

 Shree Ganeshay Namah!  I wrote this poem with inspiration or words from within... Lately, the time has been a bit strenuous and every day is a new revelation. Hope this makes sense or resonates with you... And yes, I am choosing a Gandalf Pic! No one is a better old soul than  Gandalf the Grey!                          Ballad of an Old Soul! Do not keep looking back, nor carry that memory sack Else it gets harder to walk, as your past sneak and stalk When your eyes gaze straight, you are molding a vital trait the future is in thoughts vanguard, now is the time! to toil very hard Ready your crew, choose wisely! think through and plan p recisely Synergy of the vision is paramount, For history to scribe glorious account When your boots are on the ground, there will be folks who will frown  navigate and keep marching ahead, while fear of criticism you shed  Preserve your identity and beliefs, As you emerge from the oceanic reefs lead as the light guides a soul free, amidst the storm, as a

 શ્રી ગણેશાય નમઃ  કેવટ સખા પાર કેવટ જ્યારે સ્વામી ને  પાર લાવે , મનોમન સ્વામી અને સેવક હર્ષાવે, કેવું તે કૌતુક આ જોનારા ને થાય, શું સંસાર ચલાવનાર હોડી માં સમાય? વિધિના વિધાન ખેડનારો નાવડીમાં બેઠો  વચન, કર્મ અને ભગવતનો અલૌકિક ભેટો  શ્રી રઘુવર ને ગુમાવનારા ધ્રુસકે ને ધ્રુસકે રડે  આવો દીકરો અને રાજા હવે પાછો ક્યારે જડે? ગંગાજીનું જળ પણ અતિ અશ્રુમય શાંત છે  સ્વામીથી વિખુટી થવાની સજા એકાંત છે  લક્ષ્મણ અને જાનકી રઘુભૂમિ ને નમન કરે આગળ હવે શું એનું ચિંતિત ચિત્ત ભ્રમણ કરે  મનોમન ત્રિકાળ દર્શી મલકાય એમ  અવતર્યાના જાણે વિધાન પૂરા થાય જેમ  જાને તે સૌના મન અને હૃદય ની વ્યથા  રક્ષા અને હેતના આશિર્વદ આપે જતા  જેમ- જેમ નાવડી કિનારે નજીક આવે  મત્સ્ય, સૂર્ય, પક્ષી પણ રામ જાય બોલાવે  નાવ જ્યારે તટ ને સ્પરશી નમન કરે  તટપાર ના દૃશ્ય નું નયન ગમન કરે  કેવટ કિનારે આવી સ્વામી ને ઉતારે  કહો નાથ, શું સેવા હવે ભાગે અમારે? કહે રામ, હે શ્વેત તારનારા ને તારનાર ! કર્યો છે તે મારા ઉપર જન્મ મુક્ત ઉપકાર  રાખ આ મુદ્રા, મારી  ભેટ સ્વીકાર  કેવટ હાથ જોડી ને રહ્યો છે નકાર  કેમ કરતા એક કેવટ સ્વીકારે બીજાની ભેટ? આપવું હોય તો

  Oh, how beautiful a free finch is! Soaring high amongst blue skies no longer the chains rule its wings free soul it fathoms, continue to rise Whilst, the sun hinders, clouds blinds, valorous finch possesses, uncuffed mind baptized by the sun's light, bright it shines no creation can now hold the finch confined Despite the perils, finch lands in Eden, the land of its own but the fruit forbidden  feeding itself and all the benignant scions They pave and prosper Eden into a Zion Calmly, time fades so does finch's revolution scions still struggle to recognize contribution Trust they preach, in the freedom they believe An inclusive zion, they still continue to weave  -Dhruv Pandya  © 06/10/2021  

જય શ્રી ગણેશાય નમઃ  Leader When I embarked on my journey towards corporate culture, I was fresh out of the non-profit world. Believe it or not, it's like a sheep trying to survive in a lion's den for a handsome prize. Nevertheless, fate always has plans, and then there are mentors. These individuals are heroes who have a passion to help, train, and most important of all Listen! I have been lucky enough to be a mentee to some of the amazing mentors throughout my personal and professional career. Without them, I would not have survived the lion's den. One of my Mentor is leaving the company soon and I would like to dedicate this poem as a gift to her!  When one sails through life’s sea, Opposing current sculpts you to be To be the one befriending the wave Amidst fiery sea rosed path one pave That bravery to pave a rut is titanic  Formidable soul’s character galvanic For hardwork has no one cinch vicar One’s vision and greater goal bigger One always sentinels its pupil prize S

 On the horizon, there shines a sun, far yet too far, still our hopes spun, will our lives be pure, enlightened  or confident spirit guilelessly burnt  human being enacts the wily villain  in this gratifying saga of the billion governed by greed and stinginess exploiting one, another we suppress transforming protection to extortion charity by stealing from poor portion  velvet cover over the grotesque mire revolutionaries need to say Yes, Sire! Hope prevails still, for me and you as long as erudite never bid adieu  Accept the reality and think plain ask the right questions, no disdain -Dhruv Pandya,04/08/21  

શ્રી ગણેશાય નમઃ  Clueless! I am obliged to be clueless being a kahuna, I am viewless Do I really need to be enlightened? or I can help other lives brighten. Elated I am to be called doltish In a sagacious setting, a bit coltish what gain I secure being esoteric I rather be a jester, mere amphoteric What should I be the paragon of?  jester, esoteric, amphoteric, behove maybe even improve a pinch more before I bid adieu to my life chore Bestrew the world with kin guffawing uplift the spirits, love, uproot gnawing beautiful finches warble in the zion conclude my calling and be God's scion -Dhruv Pandya  ©  4/12/2021

This poem is dedicated to one of my co-workers who inspired me!  Seldom you get an opportunity in this world where narcissism does not govern your actions. We are in an age of social media and accessible sharing capabilities where want our voices to be heard, loud and clear. For me, introspection is a great way to communicate and identify my destination. A destination for the ultimate happiness and peace. The most difficult part is to keep narcissism and introspection separate. I try to learn the art while continuing my journey!  Image: Xuan Zang  Credits:  Wikipedia Journey For life is a story to stand tall, humble and learn when we fall Pilgrim, keep the focus on the sun not on the road, fly and run But it also valid to halt, sit when a pause in thoughts hit explore the great world within It is a beautiful and simple win Look within, introspect and reflect Listen to thyself  and not deflect  there resides an image deep in core envisage the purest of you and more More you listen, more

    Recently one of my friends(who shall remain unnamed and hails from the house of Ravenclaw) reached out to me with a pressing subject that I had discussed with him on multiple occasions as a concern, "The purpose of my existence". Sounds like a superficial worry, not for us! We have discussed this subject for hours from the miles-long walk on the university campus to the buzzing streets of Beverly hills. Anyways, he expressed the same concern about "why does he exist?" "What is the purpose of life?" "Are we doing the right thing in life?" These are the same questions I asked him and he returned them to me personalizing them with his label! Well, as it was his worry now, I tried to do some introspection and concluded with one derivation which has always been a strong modus operandi for my life, id est, to Serve Silently. Serve for those with no voice, no benefits, and no representation. I would love to just be there and serve without any recogn

                                                                                                                                                          Be You! Image Credits: link   When the sun goes down and your soul is tired, What do you do to get up spark your soul's fire? Do you look deep into your heart for that smile? Or look for the memories in the former past isle? I say both might work just fine to spark and ignite  you alone might be just the reason to spread the light what a beautiful gift it is to be yourself pure and plain shatter barriers of normal and break the iron chain Your shadow creates an image larger than you Glory! that miracle can only be created by a few Walk-in your own shoes, strong and keep chin up Suddenly you are drinking joy from the eternal cup That awesome person hidden in you yearns for you it believes strongly and always cheers up for you so when you see the sun go down do remember   the happiness that makes you smile like an ember             

   Your Grace..                                                       Image credits:  https://unsplash.com/ While I was kneeling in front of you.. I found the light that I can look up to.. While my heart was clean and thoughts clear.. You be the saviour and my ultimate dear.. I go through my ups and downs everyday.. you my lord gets my boat to the bay.. I always try to be sailor extraordinaire, sail far.. you back-up my confidence take me at par.. I see people praying to you with in different                                                       shapes and form.. you always make sure to get them all out                                                               of the storm.. With that my heart calls you every moment                                                                     good and bad..      Grateful for my heart and every grace and blessing                                                                      that  I ever had..    ---Dhruv Pandya 01/23/2021